maandag 22 september 2025

Cheeta's en leeuwen in Masai Mara in Kenia & Serengeti in Tanzania.

Merkwaardige ontmoetingen.
Tijdens de safaris hebben we enkele merkwaardige ontmoetingen kunnen ervaren.
Cheeta van zo dichtbij op een termietenheuvel speurt de omgeving af. (Foto Nancy)
Voor het volledige relaas en meer foto's, lees de volgende blogberichten hierachter.

zaterdag 13 september 2025

Safari in Kenia en Tanzania – een reis vol natuur.

Hierbij het verslag van een reis door twee van de mooiste landen van Afrika: Kenia en Tanzania. Denk aan uitgestrekte savannes en natuurlijk de safari's waarbij we oog in oog kwamen te staan met de beroemde ‘Big Five’.
Afrika map.
Met deze blog wil ik niet alleen verslag doen van mijn persoonlijke ervaringen, maar ook de schoonheid en diversiteit van deze 2 landen delen. We ervaarden stille natuurparken, ontmoetingen met lokale bevolkingsgroepen en mooie safari-avonturen.
Volg deze blog voor inspirerende verhalen, bijzondere ontmoetingen en vele foto’s. Moge deze reis jou even meevoeren naar het hart van Afrika en misschien wel inspireren tot een eigen avontuur.

Opgelet bij het lezen van een blog.

Let op: de blog is in omgekeerde volgorde opgebouwd. Het nieuwste bericht staat bovenaan, en je leest dus terug in de tijd naar het begin van de reis.

Belangrijk: Standaard toont een blog slechts een beperkt aantal berichten per pagina, eventueel de laatste vijf (bijvoorbeeld dag 11, 10,... 7).
Wil je ook de eerdere dagen lezen (dag 6 t.e.m. dag 1)?
Klik dan onderaan de pagina op ‘Oudere berichten’ – zo blader je verder naar de vorige blogposts.

💡 Tip: Zeer belangrijk: ververs de pagina telkens je de blog opent (via het ronde pijltje in je browser). Zo zie je altijd de meest recente versie, zeker als er nog nieuwe berichten of verbeteringen zijn toegevoegd.

📱 Gebruik je een Android-toestel? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven om de optie ‘vernieuwen’ te vinden.

💡 Let op: Bovenaan deze blog zie je mogelijk een melding over cookies van Google. Dit is een automatische boodschap van het Blogger-platform. Klik gerust op ‘Ik snap het’ om verder te gaan – je hoeft niets te doen.

Beveiligde website: In de adresbalk van deze website zie je https://’ voor het adres, wat aangeeft dat de verbinding beveiligd is.

Dag 10 - 11: Laatste safari in Amboseli.

Een laatste groet van de savanne.
Helaas, aan alles komt een eind. Onze safarireis door Kenia en Tanzania zit erop, maar niet zonder een laatste ochtendrit. Om 06:00 uur stond het ontbijt klaar en om 07:00 uur sprongen we de jeep in voor ons laatste avontuur. 
In het begin was het opvallend stil. Zelfs de dieren leken nog in dromenland te zijn, met uitzondering van een eenling, de zwartkopreiger, die ongestoord zijn ontbijtje zocht. 
Black-headed-heron - Zwartkopreiger
Deze vogel is een veelvoorkomende verschijning in heel Sub-Sahara Afrika, inclusief in het Amboseli National Park in Kenia. Ze lijken op de blauwe reiger, maar de zwartkopreiger heeft een opvallend zwarte kop en nek die duidelijk contrasteren met de grijze veren op het lichaam.
File in de savanne.
Na een klein uurtje rijden, zagen we in de verte iets dat ons de adem benam: een grote file van jeeps! Een waar verkeersinfarct, en dat in het midden van de savanne.
Veel belangstelling voor de leeuwen.
We gaven plankgas en wurmden ons ertussen. De reden voor de drukte? Een leeuw lag heerlijk te snoezen, alsof hij een lange nacht achter de rug had. 
Eenzame leeuw ligt te soezen, en heeft geen interesse om in actie te schieten.
En nog beter: even verderop lag een stelletje, een leeuw en zijn leeuwin, die de gnoes op korte afstand met een schuin oog in de gaten hielden. 
Een koppeltje, leeuw met zijn gemalin.
Het was een zenuwslopend spel van intimidatie. De leeuwen dreigden, de gnoes kwamen even in de aanval, maar uiteindelijk wonnen de gnoes de psychologische oorlog. 
Koppel leeuwen zou willen jagen op de gnoes, maar zijn niet geheel zeker van hun stuk.
De leeuwen dropen af, en de eenzame luie leeuw had het allemaal met een onverschillige blik gadegeslagen – hij dacht er niet aan zich met andermans ruzies te bemoeien.
Gnoes nemen de vlucht.
Na dit dramatische schouwspel kwamen de sterren van Amboseli in actie: de olifanten. Ze liepen nonchalant tussen de jeeps door, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. 
Olifanten op wandel naar de overkant.
Familie olifanten in het Amboseli park.
Sommige exemplaren genoten van een verfrissend bad in een modderige waterpoel.
Oudere olifant neemt een bad.
En zo kwam om 09:30 uur een einde aan onze laatste safari. We hadden de natuur in al haar glorie gezien, van de luie leeuw tot de majestueuze olifantenfamilies. Wat een afsluiter!
Parcours van de ochtendsafari: 25 km.
Een perfecte landing na een onvergetelijk avontuur.
Na de laatste safari in Amboseli was het tijd om ons klaar te maken voor de terugreis. Om 12:00 uur genoten we nog van een laatste lunch in de lodge. Om 13:00 uur begonnen we dan aan onze reis naar de luchthaven van Nairobi.
Aan de ingang van de Ol Tukai Lodge.
De eerste 32 kilometer waren een wild off-road avontuur, vol hobbels en stof. Na deze laatste test voor onze chauffeurs, kwamen we op een rustige asfaltweg. We reden 90 kilometer in alle rust verder tot we de hoofdweg tussen Mombassa en Nairobi bereikten. Hier was de rust meteen voorbij. Onze chauffeurs slalommen behendig tussen de vele vrachtwagens op de zeer drukke tweevaksbaan.
Afscheid van de Keniaanse 3 chauffeurs
Omstreeks 17:30 uur, na 210 kilometer, kwamen we aan bij de luchthaven. We hadden nog de tijd voor een laatste diner in het mooie Plaza Crown Hotel. Om 19:00 uur waren we terug in de luchthaven voor de vlucht naar huis.
Parcours van de lodge in het Amboseli Nat. Park naar de luchthaven in Nairobi: 220 km.
Van savanne naar startbaan – terug naar huis: Nairobi – Brussel.
Aan alle mooie dingen komt een einde – ook aan deze reis door Kenia en Tanzania. Tien dagen lang trokken we door eindeloze savannes, doken we kraters in, staken we grenzen over en werden we telkens weer verwelkomd door nieuwe landschappen en het ritme van de Afrikaanse natuur.
Na talloze onvergetelijke momenten, indrukwekkende vergezichten en boeiende ontmoetingen is het nu tijd om afscheid te nemen en huiswaarts te keren.

Onze terugvlucht naar Brussel is een directe nachtvlucht aan boord van een Airbus A330-300 van Brussels Airlines. Het toestel komt vanuit Kigali (Rwanda) en vertrekt iets voor 22:45 uur vanuit Nairobi. Brussels Airlines verbindt deze steden in een unieke driehoek: Brussel – Kigali – Nairobi – Brussel.

Na een vlucht van ongeveer 8,5 uur landen we in de ochtend, rond 06:25 uur, weer op Belgische bodem. Dankzij het tijdsverschil voelt het alsof we een uur "teruggewonnen" hebben – maar de echte winst zit in de herinneringen die we meenemen.

Brussels Airlines
We vlogen met Brussels Airlines in een Airbus 330-300. Het vliegtuig, dat uit Kigali kwam, vertrok iets voor de geplande tijd om 22:45 uur. De nachtvlucht verliep zeer rustig en we landden zelfs een halfuur eerder dan verwacht, om 06:20 uur, op de luchthaven van Brussel.
Ook arriveerde onze bagage zonder problemen! Iedereen tevreden, we kijken terug op een  rondreis vol onvergetelijke herinneringen. Onze horizon is weer verbreed en, misschien nog belangrijker, we hebben veel mooie nieuwe vriendschappen gemaakt. Ook tijd om onze horloges terug te zetten naar onze Belgische tijd. In Kenia is het één uur later. Zo kwam er een einde aan een rondreis door Kenia en Tanzania. Deze reis eindigt, maar leeft verder – in beelden, verhalen en in onszelf.

donderdag 11 september 2025

Dag 9: Amboseli: Olifantenrijk onder de Kilimanjaro

Drie safari's op het programma in Amboseli Park.
Vandaag dompelen we ons onder in de wonderen van Amboseli Nationaal Park. We blijven een volle dag in dit natuurgebied en maken zowel in de vroege ochtend als in de late namiddag een game drive.  We zullen Amboselli verkennen tijdens maar liefst drie safari's. 
We beginnen de dag vroeg met een ochtendsafari om 06:30 uur.
Later op de ochtend, vanaf 10:00 uur, hebben we een bijzondere voormiddagsafari, waarbij we ook een traditioneel Masai-dorp bezoeken.
Tot slot sluiten we de dag af met een namiddagsafari om 16:00 uur, wanneer de zon lager staat en het landschap verandert.
Het zwembad van de Ol Tukai Lodge.
🌄 Ochtendsafari (06:30 uur) de savanne ontwaakt.
Bij zonsopgang vertrekken we om 06:30 uur op onze eerste tocht. De ochtend is het moment bij uitstek om dieren in actie te zien: roofdieren die nog actief zijn, grazers die ontwaken, en een savanne die zich hult in gouden licht.
Ontmoeting met een majestueuze olifant.
De olifanten zijn de onbetwiste sterren van Amboseli. Kuddes struinen traag over de vlaktes, op zoek naar voedsel en water. Wat dit park zo bijzonder maakt, is dat we deze kolossen van heel dichtbij kunnen observeren. We zien vandaag ook:

  • Zebra’s, gnoes en gazellen die in gemengde groepen grazen

  • Buffels die loom liggen te herkauwen

  • Gevlekte hyena’s, hier de belangrijkste jagers, vaak in de vroege uurtjes actief

  • Een kans op luipaard of cheeta, al blijven die hier eerder zeldzaam. We hebben 2 cheeta's kunnen waarnemen op jacht achter gnoes.

Op de safari in Amboseli was deze ochtend vroeg de natuur al direct aan het werk. Een indrukwekkend begin was de ontmoeting met een imposante olifant, rustig etend. Wat een majestueus beest. Even later sluipt een hyena door het landschap, altijd alert op een kans.
Eenzame hyena, loerend op een kans.
Het spannendste moment volgt wanneer we het schouwspel van twee cheeta's merken die geruisloos op de loer lagen, hun blik gefocust op een kudde nietsvermoedende gnoes – pure spanning in de ochtendstilte.
Spoorgans.
Daarnaast was het een ware vogelshow. Vooral bij een waterrijk gebied kwamen we ogen tekort. Van kleurrijke, kleine zangvogels tot statige roofvogels hoog in de lucht en elegante watervogels langs de oever; de diversiteit was enorm. Het park in Amboseli staat bekend om zijn diversiteit aan watervogels.
Zwartkopkievit, komt voor in droge, open gebieden waaronder de graslanden van Amboseli.
Amboseli bewijst dat je niet alleen voor de grote dieren moet komen, maar dat de kleinere bewoners van de savanne minstens zo fascinerend zijn.
Grote zilverreiger.
De foto's van deze vogels en nog vele andere foto's zijn te danken aan Luc P. Na twee intense uren, en na 25 km rijden, keren we rond 08:30 uur terug naar de lodge Ol Tukai Lodge voor het ontbijt.. Het ontbijt wacht op ons. 
Aan het zwembad van de Ol Tukai Lodge.
Voormiddag (10:00 uur): Een blik in de wereld van de Masai.
Om 10 uur stapten we in de jeeps voor een culturele duik in het Amboseli-gebied. Onze bestemming: een traditioneel Masai-dorp, 8 km verwijderd van de lodge. Dit trotse volk, dat een diepe band heeft met het land, ontving ons met hun kenmerkende zang en dans en met indrukwekkende sprongen van de mannen. 
Welkombegroeting door de Masai gemeenschap.
Het is een trotse gemeenschap die ons een blik gunt in hun eeuwenoude levensstijl. We kregen een uniek inzicht in hun eeuwenoude semi-nomadische levensstijl. Het dorp huisvestte vier families en ongeveer 120 mensen, wat een goed beeld gaf van hun gemeenschapszin. 
We ontdekten dat het gezinsleven volgens strikte regels verloopt: een man heeft minimaal twee vrouwen en acht kinderen, en de hutten, gebouwd door de vrouwen, zijn verdeeld in drie kamers – een voor de man, een voor de vrouw en een keuken. De zonen slapen bij de vader en de dochters bij de moeders.
Een hoogtepunt was de demonstratie van de medicijnman, die de voordelen van traditionele kruidengeneeskunde uitlegde. Wat ons echt verbaasde, was de manier waarop vuur wordt gemaakt: met behulp van uitwerpselen van olifanten, zebra's en ezels, samen met hard en zacht hout. Het is een taak voor de mannen, terwijl het koken de verantwoordelijkheid van de vrouwen is. Traditionele rollen, zou je kunnen zeggen!
Masai krijger, met de traditionele lange oorlellen.
Vuur maken met behulp van uitwerpselen van olifanten, zebra's en ezels.
Een glimp van de toekomst.
Na het dorpsbezoek gingen we naar het schooltje, een ware openbaring. De kinderen zaten met zes op een bankje, in totaal 48 kinderen in een klas. De veerkracht en leergierigheid van deze jonge generatie was stralend, ontroerend en inspirerend tegelijk.
Klasje met 6 kindjes op 1 bankje.
De onvermijdelijke souvenirs business.
Tot slot mochten we nog een kijkje nemen op de traditionele souvenirs markt. Wat een slimme en speciale verkooptechniek! Vrouwen prijzen hun handgemaakte spullen aan, maar het zijn de mannen die uiteindelijk de prijs bepalen en de onderhandelingen voeren. Een unieke fascinerende dynamiek die je echt zelf moet ervaren om de finesses ervan te begrijpen.
Souvenirs handeltje.
Rond 12:20 uur keren we terug naar de lodge voor de lunch en een paar uurtjes rust en ontspanning.  Het was een ochtend vol indrukken, die ons een diepere waardering gaf voor de Masai-cultuur. 

Leven in de lodge
Ol Tukai Lodge is een plek waar je ook tussen de safari’s door van de natuur blijft genieten. Het zwembad, de verzorgde omgeving en de gastvrije sfeer maken dit tot een heerlijke plek om te verblijven. De lunch in open lucht, een wandeling door de tuin of gewoon even tot rust komen met uitzicht op de savanne: het hoort er allemaal bij.
Op het terras van de bungalow.
🌅 Namiddagsafari (16:00 uur): het licht en landschap veranderen, het wild blijft.
In de namiddag trekken we opnieuw het park in. Nu is het licht zachter en worden de dieren weer actiever. We spotten een rino en weer een grote verzameling watervogels.
Bonte ijsvogel: Deze vogel heeft een opvallende kuif op de kop. Ze jagen vaak vanaf een rots of tak boven het water en duiken naar beneden om vis te vangen.
Nijlpaard op zoek naar wat eten.
Observation hill.
Terwijl de middag overgaat in de vroege avond, rijden we naar een bijzonder uitzichtpunt: Observation Hill. Na een korte wandeling bereiken we de top van een heuvel, waar zich een schitterend panorama zich voor onze ogen ontvouwt. 
Gezellig boven op Observation Hill.
Van hieruit heb je een prachtig panoramisch uitzicht over de uitgestrekte vlaktes van Amboseli, met in de verte de top van de majestueuze Kilimanjaro die zich langzaam onthult in de zachte avondgloed.
Op een bankje in Amboseli Park - Kenia - op Observation Hill.
Tijdens onze terugrit worden we getrakteerd op een zonsondergang. De lucht kleurt in de mooiste tinten oranje en roze en werpt een magisch licht over het landschap. 
Aan de voet van Observation Hill.
Het perfecte slotakkoord van deze dag is het uitzicht op een familie olifanten die zich tegen de ondergaande zon aftekent, met de Mount Kilimanjaro – een prachtig beeld.
Enkele olifanten met de Mount Kilimanjaro achteraan. Foto Jos V.B.
Om 18:50 uur zijn we terug in de lodge, moe maar diep onder de indruk van een dag die natuur, cultuur en onvergetelijke beelden samenbracht. 
Parcours van de namiddagsafari tot aan de Observation Hill: 29 km.
Accommodatie.
We logeren voor de 2de nacht in de Ol Tukai Lodge Amboseli

🌌 Afsluiten onder de sterren.
Amboseli is geen park van massatoerisme of grote roofdierdrama’s. Het is een plek van rust, majestueuze landschappen in een iconisch decor. Vandaag kregen we het beste van drie werelden: de dynamiek van de dieren, de warmte van de Masai en de magie van de Afrikaanse zonsondergang. Morgen laten we dit park achter ons, maar nog eerst een vroege safari om 07:00 uur.… Vergeten doen we het zeker niet.

woensdag 10 september 2025

Dag 8: Van de Ngorongoro krater in Tanzania naar Amboseli in Kenia.

Afscheid van Tanzania en op weg naar Kenia.
Na een laatste ontbijt in de Acacia Farm Lodge, pakken we onze spullen in: vandaag nemen we afscheid van Tanzania en rijden we terug naar Kenia. Zoals gisteren maken we zelf ons picknickpakket klaar. Het wordt opnieuw een lange reisdag. Eindbestemming: een van de bekendste natuurparken van Oost-Afrika, het Amboseli Nationaal Park. Het vertrek uit de lodge is om 07:30 uur.
Bij het verlaten van de Acacia Farm Lodge in alle vroegte om 06:30 uur.
🚐 Terug naar Kenia.
De route voert ons door het groene, hoogland van Karatu. Terwijl we de Ngorongoro-krater achter ons laten, verandert het landschap langzaam. Onderweg spotten we imposante baobabbomen, die ons even doen denken aan Madagaskar. 
Hier zien we ook de baobab bomen die vooral in Madagaskar voorkomen.
Tot onze verrassing is de weg vandaag allesbehalve stoffig. In plaats van hobbelige zandpaden glijden we over een brede asfaltweg die zich eindeloos voor ons uitstrekt – comfortabel reizen dus!
Vlot rijdende asfaltweg! Ja, die bestaan er ook. Vooral buiten de parken.
Na zo’n 66 kilometer sluiten we aan op de hoofdweg richting Arusha. Dankzij de ringweg hoeven we de drukke stad niet in, en na ongeveer 145 kilometer rijden we vlot vlekkeloos en rechtstreeks naar de grensovergang met Kenia in Namanga. Bij Namanga wacht de grensovergang met Kenia: een nieuw hoofdstuk van onze reis kan beginnen.

Grensovergang tussen Tanzania en Kenia, met om te beginnen: de mondmaskersaga.
We dachten dat we de woestijn wel overleefd hadden, totdat de onvermijdelijke mondmaskersaga begon. Onze chauffeurs kregen de duidelijke instructie: geen doorgang zonder het magische doekje. De reden? Een paar heldhaftige Amerikaanse 'Yanks' schijnen plotseling te vrezen voor hun welzijn bij het zien van stof. Ja, je leest het goed: stof! Na een week vrolijk rond te hebben gehobbeld zonder ook maar één doekje in de buurt, moeten we nu met maskers op voorbereid zijn op... ja, wat eigenlijk? Stof? We kunnen niets anders bedenken. De onlogische logica van sommige 'genieën' blijft ons verbazen. Maar de missie was duidelijk, dus daar gingen we, op zoek naar een hospitaal voor de mondkapjes. Na een kwartiertje vonden we een soort hospitaal waar enkele mondmaskers konden gekocht worden. Nu konden we de grens over! 

Grensformaliteiten.
Na 253 kilometer avontuur bereiken we de grens om 13:00 uur, klaar voor de beproeving. Maar... wat een verrassing! De formaliteiten verlopen onverwacht soepel. We worden zelfs begroet door een snuffelhond, die met zijn strenge blik onze bagage inspecteert. 
Hondje begint de bagage te besnuffelen.
Na zijn grondige controle concludeert hij gelukkig dat we geen verboden substanties, drugs, valse of echte bankbiljetten of andere verdachte zaken bij ons hebben. We zijn 'clean'! 
De hond heeft niets verdachts gevonden. Braaf beestje.
Na deze heroïsche beproeving bereiken we de 'border control', waar we nog één laatste, ultieme test moeten doorstaan: het invullen van een mysterieus formuliertje. Het blijkt een nutteloze exercitie, want het formulier verdwijnt direct in de grote stapel van niet-gecontroleerde documenten. De controle van de paspoorten verloopt onvoorstelbaar vlot. 
Kenia en Tanzania grensformaliteiten samen in een lokaal.
De exit uit Tanzania en de entry in Kenia, zo vlot hebben hebben we dat ons niet durven voorstellen. Geen controle van de vaccinatie tegen gele koorts, geen visa controle, geen exit tax en ook geen inkom tax. 
Bureel dat zowel de Tanzaniaanse als Keniaanse administrate samen delen. 
Misschien helpen enkele biljetten voor de wonderlijke doorgang? Meer info bij Karel.

Kenia, hier zijn we terug.
De overgang nam een klein uurtje in beslag: van 13:00 tot 14:00 uur, inclusief het afscheid van onze Tanzaniaanse chauffeurs, het begroeten van onze Keniaanse chauffeurs en het overladen van de bagage. We hadden terug de chauffeurs van de eerste Keniaanse dagen. Voor we verder rijden is hebben we nog de gelegenheid om onze pick-nick lunch te nemen. (14:00 - 14:50 uur). Zodra we opnieuw Kenia binnenrijden, doemt langzaam maar zeker een bekende reus aan de horizon op...Mount Kilimanjaro.
🌍 Welkom in Amboseli – onder de schaduw van de Kilimanjaro. 
De ingang van het park bereiken we na 307 km om 15:50. Hier enkele administratieve formaliteiten. We worden overvallen door een horde verkoopsters die hun spullen willen aansmeren, en dollars omwisselen. "Kijken-is-niet-kopen" is hun rare slogan.
Succesman Geert wordt omringd door culturele schatten en levendige interactie.
Toegang tot het Amboseli National Park aan de Meshanani Gate.  Na 307 km om 15:50 uur. 1140 meter boven zeenivau.
Amboseli Nationaal Park is beroemd om zijn prachtige zicht op de Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika (5.895 m). Bij helder weer krijg je hier de klassieke ansichtkaartbeelden te zien: grote kuddes olifanten die traag door de savanne trekken, met de besneeuwde top van de Kili op de achtergrond. Een onvergelijkbare combinatie van landschap en wild leven.
Gnoes en zebra's die naar de overkant willen waar het gras groener is?
Het park zelf is relatief compact, wat het ideaal maakt voor wildobservatie: naast olifanten zijn hier giraffen, zebra’s, buffels, leeuwen en eventueel cheeta’s. De vlaktes worden onderbroken door moerassen en zoutpannen waar dieren verkoeling zoeken.
Dit is waarschijnlijk een Goliathreiger, de grootste reigersoort ter wereld.
Hij is te herkennen aan zijn indrukwekkende formaat en de opvallende roodbruine kleur van zijn nek en borst. De grijze vleugels, de forse snavel en de kuif op zijn kop zijn ook kenmerkende eigenschappen. Deze vogel bevindt zich bij water, wat de typische leefomgeving is voor deze soort. 
Secretarisvogel, foto genomen door Luc  P.
Hij dankt zijn naam aan zijn opvallende uiterlijk: de lange, zwarte veren die uit de achterkant van zijn kop steken. Deze veren lijken op de ganzenveren die vroeger door secretarissen of klerken achter hun oor werden gedragen als schrijfpen. Men beweerd dat zijn naam verwijst door het trappen met zijn poten dat lijkt op het typen op een typemachine. Maar dat is een mythe. Hij gebruikt zijn krachtige poten om:
  • Prooien uit hun schuilplaats te jagen: De vogel trappelt op de grond of in het hoge gras om kleine dieren, zoals insecten, knaagdieren en reptielen, op te jagen zodat ze vluchten.

  • Prooien te doden of te verlammen: Zodra een prooi (zoals een slang) wordt gespot, trapt de secretarisvogel er herhaaldelijk en met grote kracht op. Hij kan dit met een verbazingwekkende snelheid en precisie doen, wat de prooi verdooft of doodt.

Onderweg naar onze lodge houden we de ogen open – de eerste game drive van Amboseli begint al bij het binnenrijden van het park. We komen vandaag tijdig aan in de lodge na 332 km om 17:00 uur.
In de uitgestrekte savanne van Amboseli grazen deze Afrikaanse buffels rustig verder, vergezeld door witte koereigers die geduldig insecten meepikken. Een krachtig beeld van symbiose in het wild: indrukwekkende kolossen en hun kleine, alerte gezelschap.
Parcours van uit Ngorongoro/Tanzania via de grens te Namanga naar het Amboseli Park: 332 km.
Accommodatie: Overnachten in Ol Tukai Lodge Amboseli.
Vanavond overnachten we in de Ol Tukai Lodge Amboseli, één van de bekendste verblijven in het park. De lodge ligt midden in Amboseli. We logeren hier voor 2 nachten in: Ol Tukai Lodge Amboseli