Dag 5: Safari in het Serengeti National Park.

Safari in de Serengeti: op zoek naar de grote dieren

Na een rustige nacht onder het tentdoek van Kirimu Camp, ontwaken we in het hart van de Serengeti. Het ontbijt is voorzien vanaf 07:00 uur. De eerste geluiden van de dag zijn geen wekker, maar het geroep van vogels, en misschien wel het geblaf van een jakhals in de verte. Of is het een hyena. s' Avonds hoort men het gehuil van hyena's (volgens het lokale personeel). Vandaag staat volledig in het teken van verkenning: we trekken er op uit voor een volle dag safari in het Serengeti nationale park.

Toegangsweg tot onze safaritent. 

We logeren in een safariomgeving.

Ballon ervaring boven de Serengeti.

Terwijl wij, de collega-reizigers nog dromen over luipaarden, staan vier personen van ons gezelschap al in de duisternis te wachten op hun volgende avontuur. Ja, 04:30 uur is vroeg. Zéér vroeg. Een viertal personen hebben een ballonvaart boven de Serengeti gereserveerd. Zij moesten wel iets vroeger klaar staan. Om 04:30 uur werden ze opgepikt, terwijl wij nog lagen te dromen van slapende leeuwen, brave olifanten en spelende bavianen.

Serengeti Park ligt in het noorden van Tanzania tegen de grens met Kenia.

Het restaurant en receptie gedeelte.

De route tussen onze tent en het restaurant.

Serengeti Nationaal Park.

De Serengeti is het kroonjuweel van Afrika: uitgestrekte savannes, spectaculaire zonsondergangen en de wereldberoemde Grote Migratie. De Serengeti is een van de beroemdste wildparken ter wereld, en dat is niet voor niets. De uitgestrekte vlaktes vormen het decor van de Grote Migratie, maar ook buiten die periode wemelt het hier van het leven. Olifanten, buffels, giraffen, gnoes, zebra’s, alle soorten antilopen, leeuwen, we komen ze allemaal tegen. 

Hippo's zoeken verkoeling in het water.

Zebra's hebben hier voorrang.

We vertrekken om 08:15 met de 11 overgebleven reisgezellen. Onze gidsen kennen het terrein als geen ander en weten de beste plekken te vinden. Ze leren ons ook kijken: naar verse sporen in het zand. Het is een safari met open zintuigen. De onverharde wegen van de Serengeti komen tot leven bij zonsopgang. Het stof vliegt op terwijl een karavaan van jeeps zich haast naar het centrale verzamelpunt voor de ballonvaarders. 

Verzamelpunt met de ballonvaarders en de andere reizigers.

We komen samen zodat we terug voltallig zijn. Ervaringen worden uitgewisseld, verhalen over de zonsopgang vanuit de lucht en de dieren op de savanne vullen de lucht. Om 10:30 uur, na deze  hereniging, is het tijd om de ontdekkingsreis door de Serengeti over land voort te zetten.

De druk van het wachten.

Zelfs koningen moeten rusten! We spotten een eenzame leeuw die de hitte probeert te ontwijken onder de schaduw van een wel heel mager boompje. 

Eenzame leeuw onder de grootste boom in de omgeving. Hij had er geen andere.

Terwijl de eenzame mannelijke leeuw in de schaduw van een sprieterig boompje ligt te dutten, doet een groepje leeuwinnen het tegenovergestelde: niks. De eenzame manleeuw ligt uit te puffen van een jacht of van de stress van het leeuwenleven? En de leeuwinnen wachten geduldig. Misschien op de ideale jacht, misschien tot de luie leeuw eindelijk wakker wordt om de boel te regelen. 

Deze leeuwinnen hebben een grotere boom gevonden om te wachten.

Wat de reden ook is: het is duidelijk dat in de Serengeti ook de leeuwen hun eigen to-do lijstjes hebben, en deze keer is het enige punt 'wachten'.

Middaglunch in een toplocatie.

Het moet ook wel gezegd worden. het ontbijt deze ochtend was zacht gezegd niet de kwaliteit die Hobo reizigers gewend zijn. Het voorziene picknick pakket zag er ook niet al te best uit. Na de confrontatie door Karel met de organisatie werd besloten  als compensatie om een zeer degelijke middaglunch te voorzien. Dit op een toplocatie: 'Serengeti Serena'. Dit als compensatie voor het magere ontbijt. Tussen 14:15 en 15:20 uur maakten we kennis met deze mooie locatie. (van buiten gezien)

De 3 chauffeurs met Karel (de persoon rechts!) naast chauffeur Justin.

Na de namiddaglunch vervolgden we onze tocht. We rijden langs kopjes (rotsheuvels waar vaak roofdieren rusten), doorkruisen open vlaktes en steken rivieren over waar krokodillen en nijlpaarden huizen.

Een zeldzame waarneming: Het luipaard, of is het jachtluipaard of een cheeta? 

Het was een onvergetelijke sensatie. Vanuit het niets zagen we een karavaan van jeeps samenkomen, wat meestal wijst op een bijzondere waarneming. Toen we dichterbij kwamen, ontdekten we de reden voor de opwinding: een luipaard lag rustig te soezen op de takken van een boom.

Gedurende een uur bleven we geboeid kijken hoe het luipaard zich ontspande. De camera's en verrekijkers draaiden overuren. Net toen we besloten verder te rijden, kwam het dier elegant naar beneden. Jos V.B. wist dit zeldzame moment perfect vast te leggen. 

Het geduld van Jos V.B. werd beloond. Het dier besluit naar beneden te komen.

Foto's van een luipaard genomen door een zeer geduldige fotograaf, Jos V.B.

Wat kenmerken een cheeta en een luipaard?

Cheeta of luipaard? Vaak door elkaar gehaald, maar toch heel verschillend. Het lijkt eenvoudig, maar schijn bedriegt. Ontdek het in mijn volgende bericht. 

 

Ontmoeting met enkele olifanten.

Deze dag zou niet compleet zijn zonder een ontmoeting met enkele olifanten.

Een indrukwekkende afsluiting van de dag.

De safari eindigde met een aandoenlijke scène. Tegen de schemering reden we naar de 'kopjes', de granieten rotsformaties waar leeuwen zich graag verzamelen om de laatste warmte van de dag op te vangen. 

Leeuwen doen waar ze zich lekker bij voelen.

Daar aangekomen zagen we een merkwaardig tafereel: een leeuw die zich tegoed deed aan zijn prooi, een half opgegeten zebra. Het was een krachtige en realistische aanblik van de wetten van de natuur, en een passende, rauwe afsluiting van een dag vol avontuur.

Na de jacht volgt het feestmaal… en daarna een welverdiende siësta. De zebra zorgde voor het diner, de leeuwin geniet van de after-lunch dip.

Serengeti in de nacht.

Na zonsondergang keren we terug naar Kirimu Camp, waar de douche en het avond diner op ons wachten. Verdwalen lag op de loer in de donkere savanne. In het donker door de savanne dwalen… Maar na 200 km vonden onze chauffeurs gelukkig de weg naar het kamp.

Kampvuur bij het avonddiner. 

Terwijl we napraten bij het kampvuur en luisteren naar de geluiden van de Afrikaanse nacht, beseffen we hoe bijzonder deze dag was. Logies voor de 2de nacht in het Kirimu Tented Camp Serengeti.